Nikolay Vasilyeviç Gogol
1809'da Ukrayna'da doğan Nikolay Vasilyeviç Gogol'un daha on yaşındayken babasını kaybetmiştir.Yaşamında sürekli zorluklarla karşılaşan Gogol film oyuncusu olmak istemiştir fakat yazar olmayı seçmiştir. Ek iş yapmış, psikolojik rahatsızlıklar yaşamış olan Gogol yaşamının son yıllarında yazdığı bazı yazılar yüzünden yalnız kalmıştır. Yalnızlığı nedeniyle depresyona giren Gogol yaptığı yemek yememe durumunun 9. günü daha fazla dayanamamış ve 1892'de hayatını kaybetmiştir. Gogol’un eserleri: Palto, Taraş Bulba, Arkadaşlarımla Yaptığım Mektuplaşmalardan Seçilmiş Pasajlar, Ölü Canlar, Müfettiş’dır.
İlginç Bir Özet
Kumaşsız palto mu olur.
Olmaz tabiki ama benimkinin kumaşı yoktu.
Sanırım o yüzden her zaman hastaydım ben.
Acilen bir çözüm bulmam gerekiyordu bu sorunuma.
Kumaşsız paltoma maya yapması için bir terziye gittim, fakat yapamam dedi. Kumaş gerekirmiş paltoya maya yapmak için.
Kumaşa da para gerekir.
Eee bana da palto gerekir.
Peki parayı nereden bulucağım.
Allahtan maaşımdan ay ayırtıp biriktirdiğim bir miktar param var.
Hasta olmaktan o kadar yoruldum ki paltom için en güzel kumaşı seçtim. Fiyatı biraz fazlaydı fakat değerdi bu kumaşa.
İlk başta biraz tuhaf hissettim fakat sonradan alıştım yeni paltoma.
Hasta olmak mı neyden bahsediyorsunuz ben kim hasta olmak kim bu paltoyla.
O kadar sıcak ki pişiyorum bu paltonun içinde.
Benim gibi herkeste cok sevdi bu paltoyu. Benimle konuşmayan, işlerini bana yaptırtan ofis arkadaşlarım bile...
Artık yanımdan hiç ayrılmıyor,benimle konuşuyorlardı.
Beni o kadar çok seviyorlardı ki kendi partilerine çağırdılar.
Başta karanlık olan sokaklar partinin verileceği eve yaklaştıkça aydınlandı, insanları güzelleşti.
Artık partideydim.
Beni yeni paltomla gören parti insanları hoşladılar beni, ne iyi hissetmiştim kendimi o an.
Partide az kalsaydım hiç bir şey olmazdı ne bana ne paltoma.
Sokakların karardığı, insanların kötüleştiği bir noktadaydım.
Karşıma çıktılar birden,korktum. Ne yapabilirdim ki.
Hangi yetkili varsa bildiğim dayandım kapısına..
Paltosuz bir insanla kim ilgilenirdi ki,aynen de öyle oldu.
Günler geçti, haftalar geçti fakat kış bitmedi. Sanki inadına bırakmıyordu pençemi.
Gerisini hatırlamıyorum ama şu an nerede olduğumu çok iyi biliyorum./Öteki dünyada/
Ölmüşüm fakat istiyorum hakkım olan paltoyu.Bana yapıldığı gibi çekildim karanlık köşeye
ve her kim geçtiyse önümden paltolu çektim aldım onu.
Ben korkusu sarmıştı herkesi ,yetkilileri bile.
Sonunda yakaladım o önemli kişiyi. Ne güzeldi paltosu aynı benimki gibi.Aldım paltomu ondan büyük bir intikam duygusuyla.
Kaldı öylece kışın ortasında.
Kış geçmek bilmedi onun için bende olduğu gibi.
Ve sonumuz aynı oldu: ölüm..
Kaynakça:
http://www.edebiyatsayfasi.com/gogol/
http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/26/1029/12465.pdf
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder